Dardoleci

Në nji zaman nji dardoleci i thashë: "Me siguri je shumë i lodhun tuj qëndrue n'këtë fushë t'vetmueme."

E ai tha: "O, sefaja qi vjen prej tutës asht e thellë e e përhershme, asnjiherë s'lodhem prej saj."

Mbas nji çasti soditjeje, po ia kthej: "Qashtu asht; edhe unë e kam njoftë at lloj sefaje."

Ai m'tha: "Veç t'mbushunit me kashtë munden me' e dijtë."

Mandej unë e lash, pa e marr vesh se a ma dha ndoj fjalë të mirë, a m'nënçmoj.

Po kalon nji vit e dardoleci u shëndrrue në nji filozof.

E kur i kalova afër, pash dy qyqe tuj ndërtue fole nën kapelen e tij.