Astronomi

Nën hijen e tempullit me shokun tem, pam nji burrë t’verbën që ish ulun vetëm. E shoku jem tha: “Pa hidh synë në ma të urtin e tokës sonë.”

Masnej e lash shokun e iu afrova burrit t’verbën e po e përshëndes. E banëm nji copë muhabeti.

Mbas nji kohe unë po i them: “Më fal për pyetjen tem, po qe sa jeni i verbën?”

“Prej që kam lé,” mu përgjigj.

Unë i thashë, “E cilën udhë t’urtísë ndjekni?”

Ai më tha: “Unë nji astronom jam.”

E masnej ai e vnoj dorën mi gjoksin e vet e tha: “Unë i sodisë tanë diejtë, tanë hanat e tanë yjet.”