I pashë nji tufë gjyla, e ç’ishin konë taze,

U rritshin mbi nji deng bari, pa bo naze.

Thash: “Qysh u bo kjo punë që bari i pavlerë

Me ndejt me ni saf kapun me gjylin plot erë?”

Nji fije bari n’vaj, m’tha: “Le muhabetin!

I fismi kurr, bash kurr, s’e harron sohbetin.

Edhe pse s’kom ngjyra as erë as bukuri,

Po a s’jom edhe une bari n’bahçe t’Tij?

Edhe un jom rob i Hazreti Kerimit 1 ,

Edhe mu m’ushqejnë nimetet e Kadimit 2 !”

______

[1] Bujar, një nga emrat që përmenden në Esma ul Husna.

[2] I përgjithmonshëm, pa fillim e pa mbarim; i Kryehershmi.

Në persisht: 

دیدم گل تازه چند دسته

بر گنبدی از گیاه رسته

گفتم: چه بود گیاه ناچیز

تا در صف گل نشیند او نیز؟

بگریست گیاه و گفت خاموش

صحبت نکند کرم فراموش

گر نیست جمال و رنگ و بویم

آخر نه گیاه باغ اویم

مـن بــنـده حــضــرت کــریـمـم

پــرورده نـعــمــت قــدیـمـم