﷽

O njëshmëri! Detë pa shtylla! Ti je lëvizës i valëve

Ti je që dukesh, gjithashtu, në shumësinë e valëve,

Edhe në e ke emërtuar veten me një mijë, njëqind mijë emra,

Çfarëdo që të të thuhet, qiell, gjithësi, shpirtra, trup

Vetëm ti je, vetëm ti!

Qiellin, nënqiellin, diellin e ndritshëm,

Po qe se me kujdes dhe thellim syri i njeriut e sheh gjithësinë

Botën e sipërme, arshin si dhe këtë vend të ulët

Po qe se me dylbi të njohjes së thellë e shikon fytyrën e Ademit

Vetëm ti je, vetëm ti!

Edhe në erën e zymbylit, edhe në butësinë e sorkadhes

Ulërimën zemërshkyese të luanit, në zërin e bilbilit

Në gonxhen zemërgjerëse, në shpirtin ledhatues të trëndafilit

Në atomin e materieve inorganike dhe në gjallesën më të vogël

Vetëm ti je vetëm ti,

Në shqisat e mia, në zemër, arsye e vetëdije,

Në çastet e transit dhe dehjes nga djegia dhe ashku

Në çastet e brengosura, i ndarë nga e dashura

Në shpirtin e pavendosur që digjet nga përmallimi dhe ndarja

Vetëm ti je, vetëm ti!

Kur në përqafimin gjatë takimit dridhej ajo fytyrëhënë

Kur një jetë të pafundtë e fute në një çast

Përderisa i shqetësuar e shikoja vargun me borë

Kur isha mahnitur plotësisht në fuqinë e madhështisë

Vetëm ti je, vetëm ti!

Ey vahdet! Bahr-i bîpâyân! Sensin mevcezen

Kesret-i emvac içinde rûnüma sensin yine

Bin isim, yüzbin çeşit vermişsen de kendine

Her nedense, asuman, eflâk, ervah-ı beden

Yalnız sensin, sen!

Dikkat-ü im'anla baksa çeşm-i insan âleme

Asumane, kubbe-i minaya, mihr-i en\ere

Âlem-i balâya, arşa, bir de bu es/el yere

Dürbûn-i marifetle baksa vech-i Âdeme

Yâlnız sensin, sen!

Sûmbül-ü reyhanda da şevke ve gıylanda da

Dilhıraş-ı jeryad-ı arslanın, nevası bülbülün

Gonce-i şevk-bahsi, bûy-i ruhnüvazı bir gülün

Zerre-i camitte de, en ufak hayvanda da

Yalnız sensin, sen!

Cümle havâssımda, kalpte, akl-ü vicdanımda

Şevk-i aşkla mest-ü bîhuş olduğum demlerde

Derdnak yârdan mehcur kaldığım demlerde

Hasret-ü firkatle sûzan, bıkar ar canımda

Yalnız sensin, sen!

Ağuş-ı vuslatımda mehlika lerzan iken

Cavidanî bir hayatı sığdırırken âne

Bîhuş nigeran olurken kar gibi gerdâne

Havi-i ulviyette ruhum valih-ü hayran iken

Yalnız sensin, sen!