Uzun ince bir yoldayım
Uzun ince bir yoldayım
Gidiyorum gündüz gece
Bilmiyorum ne haldeyim
Gidiyorum gündüz gece
Dünyaya geldiğim anda
Yürüdüm aynı zamanda
İki kapılı bir handa
Gidiyorum gündüz gece
Uykuda dahi yürüyom
Kalmaya sebep arıyom
Gidenleri hep görüyom
Gidiyorum gündüz gece
Kırk dokuz yıl bu yollarda
Ovada dağda çöllerde
Düşmüşem gurbet ellerde
Gidiyorum gündüz gece
Düşünülürse derince
Irak görünür görünce
Yol bir dakka miktarınca
Gidiyorum gündüz gece
Şaşar Veysel işbu hale
Gah ağlayan gahi güle
Yetişmek için menzile
Gidiyorum gündüz gece
Nji udhe t'gatë e t'ngushtë iu kom rrokë
nat' e ditë un po eci
nuk e di as se çfarë hali m'ka rrokë
nat' e ditë un po eci.
N'kit dynja un kur erdha
menjiherë, në at moment
në nji han me dy dyer hyna
nat' e ditë un po eci.
Udhë boj edhe n'gjumë
e sebep me ndejt po lypi
para syve i kom ata qi shkunë
nat' e ditë un po eci.
Katërdhjetë e nantë vjet ndër kto udhë
n'kto lugina, male e shkreti'
nëpër kurbet kom rrokë un udhë
natë e ditë un po eci.
Thellë thellë me e mendu
larg syve po m'duket ai synim
a veç nji minutë asht tan kjo udhë
nat' e ditë un po eci.
Në këtë hal po sillet Vejseli
her tuj vuejt her tuj qeshë
fundin e udhës për me e mbrri
nat' e ditë un po eci.
Ashik Vejseli (1894-1973)