Shega

Njiherë e nji kohë tek isha tuj jetue në zemrën e nji shege, po e ndigjoj nji farë tuj thanë:

“Nji ditë unë do t’bahem nji pemë, e era ka me këndue me degët e mia, e dielli ka me vallëzue n’gjethe t’mia, e unë ka me u ba e fuqishme e e bukur ndër stinë.”

E nji tjetër farë foli e tha: “Kur jam kanë e re si ti, edhe unë qit qëllim e kam pas. Po tash kur po muj me i qit n’peshore gjanat, po e shoh që shpresat e mia janë kanë t'kota.”

E nji farë e tretë njiashtu foli: “Nuk shoh në neve asgja qi me na u premtue nji e ardhme e ndritshme.”

E nji e katërtë tha: “Po çfarë tallje kish me qenë jeta jonë, pa nji t’ardhme t’ndritshme.”

Tha nji e pestë: “Pse me u grindë se çka kena me kenë, kur na hala s’dijmë as se çka jem."

Po nji e gjashtë iu kthye: “Çkado që jemi, ashtu kemi me vazhdue me qenë.”

E nji e shtatë tha: “Unë e kam nji ide qaq të kthjelltë se çka ka me kanë gjithçkaja, po s’muj me e qit në fjalë.”

Masnej nji e tetë foli— e nji e nantë— e nji e dhetë— e masnej shumë folën— deri kur krejt ishin tuj fol, e unë s’mujsha me kuptue asgja prej zanave t’shumtë.

Kështu qi n'qat ditë u zhvendosa në zemrën e nji ftoi, ku farat janë t’pakta e gati se krejt n'qetësi.