﷽

Lypa dermanin për ni dert

Derman m'ish vet njaj derti jem

Lypa dëshmi për thelbin tem

Thelbi m’ish` vet dëshmia jem

Lypshin përreth kta sytë e mi

Ftyren Dostit me pa nji her`

Andej-këndej tuj lyp n'jermî
Ish mrenda xhanit nji Xhan përher`

Qysh kujtova qi jom i ndamë

Tjetër Dosti e tjetër un’

Kush pa e ndijti prej meje

Pos Xhananit s’pat kurkund

Namaz, ngjinim, e Haxhillëk

Mos kujto krejt puna u kry

Insani qamil për me mrri

Ah veç n’irfan kujt ju dha sy

Prej kah po vjen o ti zahid

Ja për me shku ti kah je nis

E n’mos e lypsh ti kto me gjetë

Sikur hajvan do meu bitis

Tamon me ditë n’daç vyn myrshid

Për me t’kallxu hakkel jekin

Kush o pa myrshid veç shetit

Dija tijna shybe dyshim

Ngoja kët fjalë mirë kti Nijazisë

Ftyrën Hakit s’ka kush e mlon

Kurgjo prej Tij s’del ashiqar

Ai qi s’ka sy kurr s’un e shplon

Dermân arardım derdime derdim bana dermân imiş,

Bürhân sorardım aslıma aslım bana bürhân imiş.

Sağ u solum gözler idim dost yüzünü görsem deyü,

Ben taşrada arar idim ol cân içinde cân imiş.

Öyle sanırdım ayriyem dost gayrıdır ben gayriyem,

Benden görüp işiteni bildim ki ol cânân imiş.

Savm u sâlât u hac ile sanma biter zâhid işin,

İnsân‐ı Kâmil olmaya lâzım olan irfân imiş

Kande gelir yolun senin ya kande varır menzilin,

Nerden gelip gittiğini anlamayan hayvân imiş.

Mürşid gerektir bildire Hakk’ı sana Hakk’al‐yakîn,

Mürşidi olmayanların bildikleri gümân imiş.

Her mürşide dil verme kim yolun sarpa uğratır,

Mürşidi Kâmil olanın gâyet yolu âsân imiş

Anla hemen bir söz durur yokuş değildir düz durur,

Âlem kamû bir yüz dürür gören anı hayrân imiş.

İşit Niyâzî’nin sözün bir nesne örtmez Hakk yüzün,

Hakk’dan ayân bir nesne yok gözsüzlere pinhân imiş