Bismilahi Rrahmâni Rrahîm
Gjer hem çu men yftadei in dam shevi,
Ej bes qi kharabi bade vu xham shevi.
Ma mesti kharab ve rindi alemi suzim
Ba ma menishin ve gjerne bed nam shevi.
Don me thanë:
Po rè kshtu sikurse un' në lakthin e dashunisë,
Harabati bahe, O jar! në shkatrrime katandisë;
Harabati të dehun jemi, na përbuzë bota e tanë,
Mos rri me ne se dhe ti i keq bahesh, O Xhanan.
Fjalë: Harabat ka kuptimin e nji vendi të lanun mbas dore apo të shkatërruem, por njikohësisht në arabishte ka kuptimin me ik. Paralelisht në gjuhën osmane harabat ka mejhaneja kurse harabatitë kanë qenë njerëz qi kanë ndejtë nëpër mejhane. Në traditën e poezisë islame/sufiste, kjo fjalë merr simbolika shpirtnore ku vena asht dashunia (hyjnore) e mejhanja vendi ku konsumohet e gjindet ajo dashni (mund të jetë ziqri, e bukura etj etj). (shën. Trandofilishta)
Shqipëroi: Sheh Muharrem Mitrovica (1900-1975)
Burimi: "Nga jetshkrimi i njerzve të mdhaj t'orientit". Revista NJERIU. Viti III, nr. 12. 1944