﷽

Bismilahi Rrahmâni Rrahîm 

Prej venës me hjek dorë, prej bukurisë njerëzore? E me hjek dorë prej dashunisë?

Jo, at' s’do e bâj.

Njiqind herë thashë që dorë kam me hjek; qysh mendojsha k’shtu?

Jo, at' s’do e bâj.

Me thân që parajsa, hyrit e hijet e saja jan’ ma t’dashtuna për mue

se rrugica e pluhnosun para deriçkë’ s’dashtunës s’em?

Jo, at' s’do e bâj.

Tuj m’përbuzë predikuesi m’tha: “Prej vene hjek dorë”.

“Mirë” ia ktheva. Ashtu kshtu pse duhna me i ndigju k’to p’llitje gomerësh?

Jo, at' s’do e bâj.

Shejhu qé nevrik kur m’tha “Hjek dorë prej dashunisë, v’lla”

S’ka fund grindja jonë për ket’ gja, po pse me u brengosë?

Eh jo, at' s’do e báj.

Matunia’ em asht kjo: kur t’ja shkel synin, e kur t’i buzëqeshi bukurisë

s’ka me kenë prej katerdres’ xhamisë, kët’ mesele mirë e dij; 

Jo, at' s’do e bâj.

Haféz, fati’ mirë asht me t’urtin zjarrputist, e edhe i bindun jam

që askurrë s’kam me u ndal s’puthuni pluhunin që para derës’ tij rrin;

Jo, at' s’do e bâj.

• Shqipëruar nga përkthimi i Dick Davis në anglisht.

• Përktheu: Trandofilishta (2021)

➜