﷽

Bismilahi Rrahmâni Rrahîm 

O’ Ti që n’tan dunjan

mërzitë e mia

ke shpalosë,

po kush jam un’

me e pas miskun Tand

mu n’shpirtin tem?

Mërzia thellë m’ka kap

Pa hidh syn’ kandej

se Ti m’je Ay

që m’i njeh krejt msheftsitë

e që me zemrën tem luen!

Mor ashiku jem,

n’jat shpresë me t’pa Ty

endem un’;

e n’luginën e ndamjes

kam ndërtue shpinë

tem.

Veç Ti m’je Ay

që ilaçin e dhembjes

ma din;

e un’ fundin kam mbrri,

aman, epm edhe njiherë

aromën e ashkut Tand.

Zemra e Attarit asht dalldisë

n’at flokun tand t’zi;

kthjelle, çliro e bane prap

nji, shpirtin e çkarravitun

e t’dërrmuem t’tij.

• Përktheu: Trandofilishta (2018)

• Sjell në shqip me anë të përkthimit të Jamal M. në Islamic Mystical Poetry: Sufi Verse from the early Mystics to Rumi. Penguin Classics 2009

• Muzikë me u kujtu: Sharan Rani - Raga Bhairavi 

➜